München, Duitsland, 1972
Klik op de plaatjes voor vergroting en meer info.
De richtlijnen voor de twintigste Olympische zomerspelen in München waren: ’Olympische spelen in het groen, met korte wegen, voor de kunsten en de sporten’. Het architectonische antwoord hierop was om het landschap tot een dragend element in het ontwerp te maken en daarin afwisselende en interessante wegen aan te leggen.
Alle stadions en sportgebouwen zijn in het heuvelachtige landschap ingebed. Boven de ronde vormen van het glooiende parklandschap lijken de holle vormen van de stadiondaken vrij te zweven. Hun dubbelgekromde vlakken ontstaan door een samenspel van drukkrachten in de ondersteunende kolommen en trekkrachten in de spandraden. De lichte, transparante dakhuid bestaat uit platen van plexiglas die het daglicht optimaal doorlaten. Deze lichte constructie en levendige vormgeving pasten heel goed bij het beoogde informele karakter van de Spelen en hebben ertoe bijgedragen dat het Olympiapark is uitgegroeid tot een van de meest geliefde recreatiegebieden van de stad München.
Behnisch
Behnisch & Partner
NEDERLAND
meer van deze architect...